Турскиот устав ја регулира правната рамка на земјата. Ги поставува главните принципи на владеење и ја воспоставува Турција како унитарна централизирана држава.

Шефот на Турција:

Шефот на државата е претседател на Републиката и има главно церемонијална улога. Претседателот се избира за петгодишен мандат со непосредни избори. Извршната власт ја вршат премиерот и Советот на министри кои ја сочинуваат владата, додека законодавната власт е доделена на еднодомниот парламент, Големото национално собрание на Турција .

Државниот совет е последна инстанца за управните случаи, а Високиот апелационен суд за сите други.

Премиерот го избира парламентот преку гласање за доверба на владата и најчесто е шеф на партијата со најмногу места во парламентот.

Во цела Турција од 1933 година се применува универзално право на глас за двата пола, а право на глас има секој турски државјанин кој наполнил 18 години.

Уставен суд:

Судската власт е независна од извршната и законодавната власт, а Уставниот суд е задолжен да одлучува за усогласеноста на законите и уредбите со уставот. Уставниот суд може да го одземе јавното финансирање на политичките партии за кои смета дека се антисекуларни или сепаратистички, или целосно да го забрани нивното постоење.

Извор: www.wikipedia.com