Договорен однос
Според Закон за труд, договорите за вработување генерално мора да се склучуваат на неопределен период. Меѓутоа, договорите може да се склучат на ограничен временски период доколку се исполнети некои објективни услови. Договорите за вработување на определено време важат за времетраење предвидено во нив и престануваат без најава. Во согласност со принципите на трудовото право, договорите за вработување на определено време мора да бидат во писмена форма. Притоа, според член 12 од ЗРО, не може да се прави разлика меѓу вработените кои работат на определено време и оние на договори за вработување на неопределено време, само затоа што договорот за вработување е привремен. Оваа регулатива е услов на принципот на еднаков третман кој преовладува во турското право. Во договор за вработување на определено време, терминот може да се одлучи експлицитно или имплицитно. Договорите за вработување на определено време мора да траат до завршување на одредено работно место или до појава на одреден настан. Општ принцип е дека договорите за вработување на определено време треба да се склучуваат на еднократно време, доколку не се исклучени со други исклучоци во законот. Обновување а договор за вработување на определено време ќе резултира со промена на статусот на договорот на неопределен рок, според одлуките на Врховниот суд. Ова ќе резултира со барања за отказен рок во случај некоја страна да сака да го раскине договорот.
Работно време
Сè додека не се прекршат барањата наметнати со одредбите на ЗРО, може да се склучи договор за вработување во согласност со потребите на странките. Според Законот за работни односи:
- неделното работно време не смее да надмине 45 часа;
- дневното работно време не смее да надмине 11 часа;
- Ноќното работно време не смее да надмине 7.5 часа.
Доколку работното време ги надмине овие периоди, вишокот се смета за прекувремена работа, а саатницата за прекувремената работа ќе се исплати во износ од најмалку 50% повеќе од нормалната саатница. Доколку вработениот прифати, овој период може да се искористи и како време за одмор наместо плаќање. Работното време може да го определи работодавачот во рамките на право на управување, под услов работникот да добие најмалку 24 часа непречено право на одмор неделно.
Надомест
на минимална плата е регулирано во Законот за работни односи и Регулативата за минимална плата со број 5454. Според член 39 од ЗРО, постои ограничување на минималната плата за сите вработени кои работат со договор за вработување. Оваа сума ја одредува турското Министерство за труд и За социјално осигурување. Додека бруто минималната месечна плата беше 2,943 TRY за 2020 година, оваа сума беше утврдена како 3,577 TRY во 2021 година, што е минималната плата што важи за сите деловни линии. Страните можат слободно да се договорат за плата над оваа сума, но не може да се договори плата под неа. На работодавачите не им се наметнуваат никакви обврски како што се исплата на бонуси или премии, освен лимитот за минимална плата.
Други услови за вработување
Платен годишен одмор
Правата на платен годишен одмор се уредени во член 53 од ЗРО на следниов начин:
- не е регулиран платен годишен одмор за помалку од една година работен однос кај ист работодавач;
- 14 дена за меѓу една и пет години работен однос кај ист работодавач;
- 20 дена за меѓу пет и 15 години работен однос кај истиот работодавач;
- И 26 дена за 15 или повеќе години работен однос кај истиот работодавач.
Горенаведените периоди на отсуство се минимум, што значи дека страните може да ги зголемат овие периоди за меѓусебен договор.
Периодите на платен годишен одмор на вработените кои подлежат на Законот за поморски труд или Законот за работни односи на печатот се различни.
Платен годишен одмор е а уставно право а од ова право не може да се откаже ниту со согласност на работникот. Дури и ако работодавачот ја исплати платата на работникот по негова или нејзина согласност, таа не се смета за валидна. Викенд одмор Освен платен годишен одмор, друго отсуство предвидено во Законот за работни односи е викенд одморот. На вработените мора да им се даде најмалку 24 часа непрекинато право на одмор во една недела. Доколку работникот работел во други денови, има право и на овој ден, иако не работи за време на викендот. Страните може да се договорат за зголемување на времетраењето на викендот. Национален празник и општ одмор Во турското право, вкупно 15.5 дена на различни датуми во текот на една година се сметаат за национални празници и општи одмори.
Боледување
Во случај на било каква болест, вработениот може да одмора под услов да земе боледување и да обезбеди докази (извештај од лекар) во врска со болеста.
Породилно отсуство
Вработената бремена има право да аплицира за вкупно 16 недели породилно отсуство, што општо опфаќа осум недели пред раѓањето и осум недели по раѓањето. Вработените исто така добиваат вкупно еден и пол час отсуство млеко дневно за да ги дојат своите деца под една година. Вработениот одредува помеѓу кои часови и во колку поделби ќе се користи ова време. Татковско отсуство Вработениот маж чија сопруга раѓа добива пет дена платено отсуство. Други причини за отсуство. Освен ова, на еден од родителите му е дозволено до десет дена во една година за лекување на дете со најмалку 75% инвалидитет или хронично заболување.
Дури и помислата за количината на правни информации што треба да ги знаете пред да започнете работа може да биде огромна. Лесно е да се изгубите и да направите грешки, а можеби се плашите од нив. Ние сме тука да ви помогнеме, така што нема да се каете во иднина. Наместо да се давите со сите поими и поими што не ги разбирате целосно, побарајте совет и со задоволство ќе ве водиме. На овој начин, нема да размислувате што да правите во врска со понудата за работа што ја разгледувате додека ги посетувате најдобрите атракции во Истанбул. Наместо тоа, ќе уживате во секој момент што ќе го поминете таму
Често поставувани прашања
Што всушност е приватен пензиски план?
-Приватниот пензиски систем, често познат како „Индивидуална пензионерска шема“, е дизајниран да го зголеми мандатниот државен систем за социјално осигурување и да ја зголеми благосостојбата на вработените преку обезбедување дополнителен приход за време на пензионирањето. Наменет е и да ги поттикне домашните заштеди, кои се од витално значење за турската економија.
Кои практиканти имаат право да аплицираат за SSI?
- Факултативни практиканти се оние на кои нивното училиште не им бара да завршат стажирање, но сакаат да го изучуваат својот занает и да добијат искуство работејќи во бизниси. Во однос на апликациите за SSI, овие практиканти го имаат истиот статус како и обичните работници, со тоа што подлежат на филијали на долгорочно осигурување и ќе бидат вклучени во месечните премии и декларации за услуги. Задолжителни практиканти се оние кои се потребни од нивното училиште или вработување за да завршат стажирање во одредени временски рамки. На почетокот на стажирањето, нивните процеси за вработување и трансакциите на SSI ќе бидат управувани од нивното училиште. Тие ќе бидат покриени само со гранки за краткорочно осигурување. SSI не е обврзан да биде известен од работодавачот.
Дали платеното годишно отсуство ги вклучува државните празници, неделните денови за одмор и државните празници?
- Државните празници, неделните денови за одмор и државните празници кои спаѓаат во периодот на платен годишен одмор не смеат да се вклучат во периодот на годишен одмор. На пример, вработен кој го започнува својот седумдневен одмор во понеделник треба да се врати на работа во вторник (наместо понеделник), бидејќи неделата, како неделен одмор, не е вклучена во периодот на платен годишен одмор, а еден ден се додава на одмор. И за останатите државни празници постапката е иста.
Дали од работодавачот се бара да ги извести властите за медицинските извештаи?
-Не е од суштинско значење да се информираат пријавите за боледување бидејќи првите два дена од боледувањето не се надоместуваат од страна на ССИ. Меѓутоа, во случај на несреќа на работното место, SSI мора да добие извештај за професионална несреќа, како и медицински извештај.
Дали вработените можат да се откажат од годишен одмор и работни права додека се на годишен одмор?
-Ниту вработен може да се откаже од своето право на одмор, ниту може да работи во ова време. Во спротивно, нивниот работодавач може да побара да му ја вратат авансната исплата за годишен одмор.