طعم های سنتی ترک در استانبول

یک قهوه ترکی حباب دار چطور؟

گیاه قهوه توسط بازرگانانی که از اتیوپی آمده بودند در دهه 10 به شبه جزیره عربی آورده شد^th قرن. اولین استفاده از آن که مشابه فعلی است در اطراف شهر موکا در یمن به شکل "نوشیدن آب قهوه" دیده می شود. کسانی که ابتدا قهوه را به صورت بو داده استفاده کردند ترک ها بودند. سنت‌هایی که صدها سال حاکم بوده بر کل فرآیند از پخت و پز گرفته تا سرو قهوه ترک که از طریق آسیاب کردن قهوه تولید می‌شود مؤثر است. عربیکا-نوع دانه های قهوه با کیفیت بالا.

این نوشیدنی گرم مخصوص در قابلمه های مخصوصی به نام ” دم می شود.گلدان قهوه". خوشمزه ترین قهوه ترک به تدریج در قهوه جوش مسی روی شعله کم دم می شود. قهوه ترک با طعم و مزه عالی در فنجان های کوچک همراه با یک لیوان آب سرو می شود. برای بسیاری از مردم ترکیه، هیچ چیز نمی تواند جای قهوه ترکی با حباب فراوان را بگیرد.

اجداد ما قبلاً با بیان اینکه "یک فنجان قهوه خاطره چهل ساله دارد!"

طعمی خاص و منحصر به فرد: لذیذ ترکی

از جمله غذاهای پیشرو که به عنوان طعم سنتی ترکی در سراسر جهان شناخته شده و به مهمانان ارائه می شود، لذیذ ترکی است. نشاسته و محلول قند مواد اولیه این شیرینی سنتی را تشکیل می دهد که به ویژه برای ارائه به مهمانان ترجیح داده می شود. با ادغام مکمل هایی مانند بادام، مغز پسته، فندق، خامه و گلاب. غرفه های لذیذ ترکی در بین غذاهایی که به مهمانان ارائه می شود در رتبه بالایی قرار دارند.

تاریخچه لذیذ ترکی به سال های قبل برمی گردد 14^th و 15^th قرن. در ابتدا از آن ساخته شده بود ملاس انگور و عسل و پس از آن شکر تصفیه شده در میانه 18^th قرن.

چای خوش طعم در لیوان ظریف نازک

ترکیه یکی از بزرگترین چای تولید کنندگان در جهان در میان نوشیدنی هایی که در سراسر کشور مصرف زیادی دارند، چای بعد از آب در رتبه دوم قرار دارد. مردم ترکیه صبحانه صبحانه خود را همراه با چای می خورند. فرهنگ چای که از کشوری به کشور دیگر متفاوت است، طی سال‌ها در ترکیه ماهیت عجیبی پیدا کرده است. چای در یک وسیله مخصوص پخت و پز به نام چایدانلیک (چایدانلیک) دم می شود.کتری چای) و این فرآیند را "çay demleme" می نامند.شیب دار) ".

به هر حال، نقطه حیاتی دم کردن چای به سبک ترکی در این فرآیند "خیساندن" نهفته است. بعد از اینکه آب ریخته شده در قسمت پایینی قوری که از دو قسمت تشکیل شده است به جوش آمد، آن را روی چایی که قبلاً در قسمت بالایی یعنی قوری گذاشته شده، اضافه می کنند. شعله کاهش می یابد و چای اجازه می دهد تا دم بکشد. بعد از خوب شیب دار روی شعله ملایم، چای سرو می شود عینک ظریف نازک.

از آنجایی که چای ترک مانند قهوه ترک طعم و اثرگذاری تاثیرگذاری دارد، لیوان‌های نازک‌تر برای سرویس ترجیح داده می‌شوند.

ماهی در بسفر متمایز است!

فرهنگ ماهی در ترکیه، شبه جزیره ای که از سه طرف توسط دریا محصور شده است، بسیار پیچیده است. این فرهنگ به اوج خود رسیده است استانبول، شهری که از آن دریا می گذرد. بی شک بخشی از شهر که بیشترین لذت را از این فرهنگ برده است بسفر خط.

این امکان برای شما وجود دارد که در رستوران های واقع در این راستا از هزاران نوع طعم ماهی ساخته شده لذت ببرید. پیش‌غذاهای سنتی ترکیه که با طعم‌های استخراج شده از دریا تولید می‌شوند، ممکن است پیش‌غذای خوبی برای غذای شما باشند. مطمئناً راکی ​​با غذای شما همراه خواهد بود.

خاص ترین دسر ترکی: باقلوا

این دسر سنتی ترکیه است: باقلوا... شیرینی ضروری غذاهای ترکی، باقلوا دسر سنتی جشنواره های ملی است.

این شیرینی از خمیر فیلو و آجیل است. فیلو یک خمیر آرد و آب ساده است که به نازکی کاغذ کشیده و در سینی ها به صورت ورقه بریده می شود. میوه های خشک مانند گردو و پسته در بین ورقه ها می پاشند. سپس بعد از پختن سینی ها، سس های تند متشکل از شکر و آب روی سینی ریخته و اجازه می دهیم تا خنک شود.

لذت بردن از لذت سنتی: قلیان (نارگیل)

مشخص نیست که کدام جامعه استفاده کرده است قلیان اولین. با این حال، مشخص است که دخالت آن در فرهنگ ترکیه به تاریخ بازمی گردد 17^th قرن در طول دوره امپراطوری عثمانی. مصرف قلیان به طور متوسط ​​در مدت زمان 2-2.5 ساعت در روز به عنوان ابزاری برای "چت چت” در آن زمان قلیان در دوره امپراتوری عثمانی که مورد تحسین زنان و مردان قرار می گرفت. جمع کردن مردم. قلیان به عنوان یک غذای سنتی، امروزه در کافه های قلیان زنده مانده است.

قلیان از چهار بخش تشکیل شده است سخنگو, تا کردن (بخش بالایی)، قاب (قسمت پایین پر از آب) و لوله انعطاف پذیر. ویژه چوب بلوط برای آتش زدن قلیان استفاده می شود. عطر مطبوعی را به قلیان وارد می کند.

مهمان افتخاری چیلینگیر سوفراسی (میز تنقلات): راکی

امروزه تمام دنیا این واقعیت را پذیرفته اند که راکی ​​برای اولین بار در داخل مرزهای دولت عثمانی تولید شده است. دلیل نامیدن راکی ​​به عنوان «شیر شیراین است که در میخانه های عثمانی قدیم در فنجان های حکاکی شده با شیر و بیشتر به دلیل رنگ شیری اش سرو می شد. گمان می رود که کلمه Rakı از آن گرفته شده باشد رزاقی نوع انگور مورد استفاده در تهیه آراک یا بنا به دیدگاهی دیگر منشاء آن "اراککه از ریشه میوه خرما در شرق مدیترانه گرفته شده است.

گنجاندن arrack در زندگی ما به نیمه دوم باز می گردد 1800 است. راکی در حالی که در گذشته به عنوان نشانه مردانگی به تصویر کشیده می شد، نوشیدنی ای است که زنان امروزی نیز آن را تحسین می کنند. می توان آن را مستقیم یا با آب نوشید. راکی را معمولاً در سفره‌ای به نام Çilingir sofrası می‌نوشند که با غذاهای غنی از گوشت، غذاهای خوشمزه و میوه‌ها سرو می‌شود.

بگذارید شربت طعم شما را شیرین کند!

شربت یکی از نوشیدنی های سنتی از دوره عثمانی است. معمولاً با جوشاندن میوه هایی مانند گیلاس، پرتقال، زردآلو و آلو و سپس اضافه کردن قند or عسل بر روی آن. شربت ها نیز انواع مختلفی دارند که با آنها تهیه می شود بنفشه، ترنج، گل رز و لیمو.

می تواند همراه با وعده های غذایی شما باشد یا به مهمانان ارائه شود. معروف است که در سنت های عثمانی در کاخ به میهمانان تقدیم می شد. ارائه شربت به عنوان نوشیدنی به افرادی که برای ملاقات مادر و نوزاد تازه متولد شده او آمده اند هنوز یک سنت رایج است.

یک میان وعده خوشمزه: سیمیت

نان شیرینی حلقوی رول حلقوی شکل و مرزه ای است که در فر پخته شده و با دانه های کنجد پوشانده می شود. سیمیت سنتی و رایج ترین نماینده تنقلات استندآپ است.

برای فروش در بارو مجهز به پنجره نمایشگر در اطراف شلوغ ترین خیابان های استانبول، سیمیت به غذایی ارتقا یافت که به اشکال مختلف در منوهای مختلف در غذاهای ویژه سرو می شود. مغازه های سیمیت برای چند سال به دلیل بهره بالایی که دریافت کرده است. در انواع افزودنی زیتون، سوسیس و پنیر کاشار عرضه می شود.

به دلیل قیمت مقرون به صرفه و طعم شناخته شده آن، بسیار رایج مصرف می شود.

فست فود سنتی: Lahmacun

این یک نوع غذا است که توسط جنوب شرقی غذا. نوعی پنکیک با فیلینگ گوشت تند و پیاز و در اجاق گاز پخت. علاوه بر آن تند و انواع غیر تند، lahmacun برای گیاهخواران اخیرا نیز ارائه می شود. پیماکون که با پنیر تهیه می شود از دیگر انواع این غذا است.

به شکل نازک و گرد است و به صورت رول شده خورده می شود. نوشیدنی ای که بیشتر با لاماکون همراه است، آیران است.

طعم سوئی جنریس: بادم عزمسی (رب بادام)

نوعی شیرینی است که با بادام تهیه می شود و برای آن کشت می شود 3500 سال در ایرانو چین. این یک شیرینی سنتی است که منشاء آن در کاخ های عثمانی است ادیرنه، پایتخت دولت عثمانی در دوره ای. نوعی شیرینی است که با آن پخته می شود مغز بادام، شکر و سفیده تخم مرغ در یک قوام شکل پذیر

خمیر بادام نرم به عنوان ماده پرکننده در شیرینی ها و آب نبات ها استفاده می شود. مغز بادام را جوشانده، پوست کنده، خشک کرده و سپس به صورت پودر در می آورند. شربت را روی بادام کوبیده می ریزند و سپس کاملا مخلوط می کنند. گاهی اوقات در حین ورز دادن مقداری از مواد معطر به خمیر بادام اضافه می شود یا روی آن نارگیل رنده شده می پاشند.

اگر به Bebek رفتید، از توقف در آنجا غافل نشوید Bebek Badem Ezmecisi (فروشگاه بادام کوبیده ببک).

شما به این طعم معتاد خواهید شد: کباب

خاستگاه آن مدیترانه شرقی و جنوب شرقی آناتولی است. این یک غذای گوشتی سنتی است که در شومینه و روی شعله زغال سنگ پخته می شود. رایج ترین نمونه های این غذا عبارتند از آداناو اورفاکباب تهیه شده با گوشت چرخ کرده. شیشلیک که روی چوب کبابی می شود انواعی مانند قلیان گوشت قرمز خرد شده یا قلیان مرغ دارد.

این غذا در بشقاب همراه با تزئینات مختلف سرو می شود و همچنین می توان آن را در نان رول شده نیز میل کرد. ما به شدت ترجیح می‌دهیم از انواع کباب در رستوران‌های مخصوص گوشت به نام «لذت ببرید.کنار آتش (کنار آتش)” در استانبول، دور یک شومینه بزرگ زغال سنگ نشسته و تمام مراحل پخت کباب را تماشا می کند.

هیچ راهی برای غفلت از دونر وجود ندارد!

نوعی کباب است که از روش تهیه می شود کباب کردن بره روی تف بر روی آتشی که به طور سنتی در روزهای خاص، اعیاد و مراسم دیگر انجام می شود. شروع از نیمه دوم 19^th قرن، کباب اهدا کننده ابتدا با تهیه شد گوشت قرمز اما پس از آن سوسیس و دونر مرغ انواع شروع به فراگیر شدن کردند.

انواع دونر در بشقاب ارائه می شود و همچنین در نان رول شده نیز از آن لذت می برند. نوع دونر که با کره و رب گوجه فرنگی سس و به طور کلی با آن سرو می شود ماست معروف به "اسکندر کباب. دونر در میان غذاهای پرمصرف قرار دارد.

میهن و میخانه

"امشب در تمام میخانه های استانبول پرسه زدم"*

بارها مکان هایی هستند که مردم در آن غذا می خورند، می نوشند، به گفتگوهای عمیق می پردازند و گفتگوهای صمیمانه با یکدیگر دارند. لذت میخانه ای که همراه با پیش غذای مخصوص و راکی ​​میل می شود بی بدیل است.

*منیر نورتین سلچوک

آشنایی ترک‌ها با فرهنگ میخانه‌ها به قرن بیستم بازمی‌گردد 15^th قرن. در آن دوره فرهنگ میخانه عمدتاً در مناطقی مانند گالاتا, Tahtakale, کادیکوی, اورتاکوی, ترابیا, کومکاپی, ماهی فروشی, ینیکوی و چنگلکوی که عمدتاً غیرمسلمانان را می پذیرد. در منطقه اطراف برج گالاتا، حدود 200 میخانه وجود دارد. این منطقه با میخانه های آنجا بزرگداشت می شد.

در دوره عثمانی سه نوع میخانه وجود داشت مانند «منظم"،"ایجاد" و "سیار” میخانه ها امروزه عمدتاً در بالک پازاری در Beyoğlu، میخانه های مختلفی در این شهر وجود دارد کومکاپی، آدالار و بسفر منطقه است.