پس از شکست امپراتوری عثمانی و متحدانش در جنگ جهانی اول، جنگ ملی استقلال پس از اتمام جنگ، دولت جمهوری خواه ترکیه تشکیل شد. اولین رئیس جمهور جمهوری جدید البته مصطفی کمال آتاتورک، فرمانده کل قوا در جنگ استقلال.

مصطفی کمال آتاتورک در جنگ استقلال

در نتیجه فرآیند مدرن‌سازی که تاریخ جمهوری‌خواه ترکیه را از آغاز آن مشخص می‌کند، استانبول هویتی به‌عنوان یک شهر مدرن و جهانی ایجاد کرده است که منحصر به خودش است. از منظر اقتصادی و فرهنگی، استانبول قلب ترکیه معاصر است. با توجه به میراث تاریخی بی‌نظیر این شهر، این شهر همچنان یک شهر منحصر به فرد مهم است، نه تنها برای ترکیه، بلکه در چشمان کل جهان.

استانبول که میزبان بسیاری از سازمان های بین المللی سیاسی، فرهنگی، هنرهای زیبا و ورزشی است، به سرعت در حال صعود به سمت نخبه ترین شهرهای جهان است. استانبول به عنوان ترکیبی منحصر به فرد از شرق و غرب، خانه تمام رنگ های دنیایی است که دیگر در مرزها وجود ندارد. استانبول، دروازه باز ترکیه به سمت غرب، با تبدیل شدن به یک مرکز تجاری، تجاری، گردشگری و فرهنگی در سطح جهانی، وضعیت سابق خود را به عنوان پایتخت امپراتوری بازتعریف کرده است.

دوره جمهوری خواهی و استانبول جدید

از دست دادن عنوان پایتخت

استانبولکه پایتخت سه امپراتوری بزرگ بود، این عنوان را به آنکارا. جمعیتی که در اطراف بود 850 هزار در آغاز قرن، کاهش یافته است 700 هزار نفر در سرشماری نفوس 1927 با چرخش به سمت دوره جمهوری. 

در حالی که تلاش برای غرب زدگی از نظر فرهنگی، سیاسی، اقتصادی، معماری و ایدئولوژیک به آنکارا منتقل شدند، استانبول به طور جدی مورد بی توجهی قرار گرفت. و استانبول در تاریخ بیش از دو هزار ساله خود از بیرون شروع به اداره کرد اولین بار. منابع بسیار کمتری نسبت به تولید آن به شهر تخصیص یافت که همچنان ادامه داشت مقرون به صرفه و مرکز تجاری.

در این دوره هیچ کاری در رابطه با آن انجام نشد برنامه ریزی شهری. فقط تغییراتی وجود داشت که ایدئولوژی دولت تازه را منعکس می کرد. تغییر نام خیابان ها، اختصاص ساختمان های سلسله و امپراتوری عثمانی برای کارکردهای جدید، تبدیل سنت صوفیه به موزهگشوده شدن سازمان‌های امپراتوری با نام‌ها و اهداف جدید، صرفاً فعالیت‌های نمادین در آن دوره بود. 

اولین حرکت های برنامه ریزی شهری

اولین حرکت ها در مورد شهرسازی استانبول از زمانی آغاز شد عدنان مندرسترهبر حزب دموکرات، در قدرت بود. جنبش های اجتماعی که بعد از 1950s و انفجار جمعیت منجر به عصبانیت شد رشد معماری در استانبول. تصویر شهر مدرن که توسط مدیران حزب دموکرات طراحی شده بود به توسعه افزوده شد. جاده هایی که علی رغم تخریب راه اندازی شدند شهر تاریخی، بافت شهر را تغییر داد.  

میان 1950 و 1960، بسیاری از بزرگراه های اصلی به خدمات عمومی باز شد و بزرگراه های فعال توسعه یافتند. زمانی که آن جاده ها به روی خدمات عمومی باز شد، هزاران ساختمان تخریب شدند. بسیاری از اماکن تاریخی آسیب دیدند. بسیاری از آثار هنری یا منتقل شدند یا از بین رفتند. همچنین در این دوره ساختمان های بزرگی ساخته شد که نشان دهنده تغییر در بوم معماری شهر می باشد. شهرداری، هتل هیلتون و هتل دیوان. 

بین سالها 1950 - 1960استانبول تحت هیچ گونه برنامه ریزی شهری قابل توجهی قرار نگرفت. این اتفاق نیفتاد تا زمانی که 1970s، پس از شهری سازی آثار در دوره حزب دمکرات مدت زیادی ریشه دوانده بود.

پل های بسفر و فاتح سلطان مهمت

In 1973, پل بسفر به خدمت باز شد. پل بسفر با راه‌های نزدیک خود باعث پیدایش شهرک‌های جدید و زمینه‌های سودآوری جدید در محله‌های این شهر شد. کلان شهر

بعد از 1980s، یک طرح سکونت دوم عملی شد، اگرچه به جامعیت اولی نبود. ترخیص موسسات صنعتی از شاخ طلایی، افتتاحیه فاتح سلطان محمد پل in 1988 به عنوان پل دوم روی بوشپور، بلوار تارلاباشی، جاده انباشته شده در سمت اروپایی بسفر، پر شدن و تبدیل شدن ساحل بین کادیکوی و بوستانچی به بزرگراه، تراموا سریع و پروژه مترو بین تقسیم-لونت از عمده ترین کارهای این طرح بود. . همچنین در آن سال ها، مهاجرت به استانبول به طور فزاینده ای سرعت گرفت. اطراف شهر را کانکس ها و خانه های تعاونی ارزان احاطه کرده بودند. 

La 1980موسسات صنعتی را به خارج از شهر منتقل کردند. با تشکر از محبوبیت گاز طبیعی شبکه و کنترل های دقیق در مصرف زغال سنگساکنان استانبول زمستانی را سپری کردند آرامش در مورد آلودگی هوا همچنین مشکل تامین آب که یکی از دردسرسازترین مسائل شهر بود، در بیشتر موارد در نتیجه به کارگیری تاسیسات جدید رفع شد. آبرسانی و سرمایه گذاری های جدید در نرم شدن آب و توزیع آن