به جای درخشیدن در کانون توجه، غم غرق شدن در فراموشی را در حالی که از لذت لمس زمان لذت می برید احساس خواهید کرد.

استانبول دارای مناطقی است که وقتی نگاهی به آنها بیندازید، نمی توانید حدس بزنید که زمانی بخش مهمی از شهر بوده اند. با از دست دادن درخشش و پویایی خود، در پوسته خود ساکت می مانند. گویی هیچ نمایشگاه و کارناوالی برگزار نکرده اند، یا ادیان و مردم از هر نوع را در هم آمیخته اند... مثل یک بچه شیطون بی حرکت می ایستند، پس از انجام کار اشتباهی در گوشه ای پنهان شده اند.

با این حال، اگر دقت کنید، می بینید که فرقه های مختلف از یک مذاهب و مردم کشورهای مختلف این خیابان ها را پذیرفته اند. به گونه ای که این ولسوالی ها مردمی از ادیان، قومیت ها و ملیت های مختلف را گرد هم آورده بود. علیرغم برخی مشکلات ناشی از این تنوع، آنها به اندازه کافی برای میزبانی پروژه های جدید تحول شهری خاص هستند. بیایید شاهد تاریخ اختصاصی این مناطق باشیم.

تاتاولای سوخته (بایر)، کورتولوش ساکن

ناحیه کورتولوش، که در زمان سلطنت قانونگذار کانونی، با جمعیت مهاجران از خیوس، به یک منطقه مسکونی تبدیل شد، زمانی به نام «تاتاولا» شناخته می شد. نام "تاتاولا" از "تا تاولا" یونانی مربوط به "Byre" گرفته شده است. دلیل این امر این بود که انبارها و چمنزارهای کاخ در آنجا قرار داشت. پس از آتش سوزی بزرگ در سال 1929، نام منطقه "Kurtuluş" داده شد.

کورتولوش، در اسناد تاریخی، تا اواسط قرن نوزدهم، به عنوان یک منطقه فقیر یونانی ذکر شده است. از این تاریخ تا اواسط قرن بیستم، ثروتمندترین و پرجمعیت ترین گروه های یونانی در این منطقه زندگی می کردند. علیرغم اینکه نشانه‌های این ثروت‌ها امروزه کمرنگ شده‌اند، این منطقه دارای حالتی است که "او زیباست اگرچه پیر است".

همانطور که اورهان تورکر در کتاب خود "گوشه ای از استانبول عثمانی: تاتاولا" می گوید; اگرچه ترک ها و سایر گروه های اقلیت در کورتولوش مستقر شده بودند، اما تسلط یونانیان تا دهه 1950 ادامه داشت. اکثر یونانیان کورتولوش که از حوادث 6-7 سپتامبر متحمل شده بودند، طبق قانون مصوب 1964 تبعید شدند. تحول اجتماعی و قومی سریعی در دهه های 70، 80 و 90 رخ داد. ساختمان‌های قدیمی تاتاولا دست به دست شدند و ساختمان‌های جری‌ساخته جای آن‌ها را گرفته‌اند.

یکی از عناصر فراموش نشدنی تاریخ تاتاولا «باکلاهورانی» است. باکلاهورانی روز جشنواره ای است که یونانیان استانبول در آخرین دوشنبه قبل از روزه برگزار می کنند. روزی بود که همه یونانی ها جمع شدند، جشن ها و کارناوال ها را ترتیب دادند و برای روزه آماده شدند. متأسفانه، این جشنواره ها، که تا سال 1945 ادامه داشت، دیگر سازماندهی نمی شوند زیرا امروزه جمعیت یونان در سطح پایینی قرار دارد.

Kurtuluş پشت حجاب: کلیساها

یکی دیگر از جنبه های مهم کورتولوش این است که به تمام فرقه های مسیحیت پناه می دهد. تنوع ناشی از استقرار مذاهب مختلف و فرقه های مختلف در یک منطقه کوچک آثار خود را حتی در حال حاضر می گذارد. اکثر یونانیان ارتدوکس هستند، کورتولوش بیشتر دارای کلیساهای ارتدکس است.

کلیسای جامع روح القدس یک استثنا مهم است. Monsignor Hillerau، نماینده پاپ استانبول، معمار معروف Gaspard Fossati را به ساخت کلیسای جامع در سال 1845 دعوت کرد. ویژگی مهم دیگر این است که کلیسای جامع دارای یک قبرستان زیرزمینی برای راهبه ها و ایمانداران روح القدس است. از سال 1927 هیچ دفنی در قبرستانی که گوزپه دونیزتی، نوازنده مشهور کاخ، در آن قرار دارد، انجام نشده است.

یکی دیگر از کلیسای مهم در Kurtuluş کلیسای ارتدکس یونانی Agios Dimitiros است. این کلیسا در میدان کورتولوش امروزی قرار دارد. در یکی از افسانه های استانبول افسانه ای درباره این کلیسا وجود دارد. شایعات حاکی از آن است که زمانی که یک کلیسای کوچک در کاسیمپاشا پس از فتح استانبول به مسجد تبدیل شد، نماد آگیوس دیمیتریوس به کلیسای سنت آتاناسیوس در بالای تپه منتقل شد و این کلیسا به آگیوس دیمیتریوس معروف شد. از آن زمان به بعد

با توجه به ادامه داستان، این نماد نه تنها نام خود را به کلیسا داده بود، بلکه هر از گاهی محله را سنت دیمیتریوس یا سنت دیمیتری می نامیدند. تاریخ ساخت اولیه کلیسا مشخص نیست. در یادداشت های مسافران و نقشه های شهر می توان آن را به قرن شانزدهم ردیابی کرد. تعمیرات و ضمیمه ها باعث نجات ساختمانی شد که امروزه در سال های 16، 1726 و 1782 قابل استفاده است. گرفتن عکس در کلیسا ممنوع است. اما اگر می خواهید به سرودها گوش دهید و با بوی عود سفری معنوی داشته باشید، می توانید از کلیسا دیدن کنید.

کلیسای Evangelistra یکی دیگر از کلیسای ارتدکس یونانی در Kurtuluş است. بر اساس کتیبه آن، این کلیسا که در سال 1893 تکمیل شد، در شانزده سال به جای یک ساختمان چوبی قدیمی ساخته شد. در شمال غربی کلیسا چشمه مقدس Panayia Teotokos قرار دارد. این کلیسا، مانند سایر کلیساهای اختصاص یافته به مادر مریم، مملو از نمادهایی است که محبت و وفاداری یک مادر را به تصویر می کشد. با این حال، جالب ترین ویژگی آن این است که روبروی کلیسا، بازاری است. در این بازار ممکن است با انواع و اقسام مطالب روبرو شوید، از کتابی به زبان فرانسوی با صفحات فرسوده و رنگ باخته اش تا گیتاری با سیم های شکسته. از آینه ای با شیشه های فرسوده گرفته تا چراغ های کفی با قدمت نامشخص.

یکی از قدیمی ترین ساختمان های آپارتمانی در استانبول، آپارتمان هیولا است.

هنگامی که جنون آپارتمان نشینی در سرتاسر جهان فراگیر شد، آپارتمانی در الماداغ به وجود آمد. در این آپارتمان افراد ثروتمند آن دوره زندگی می کردند که از زندگی عمارت خسته شده بودند و سعی می کردند با روند روزگار همگام شوند. از آنجایی که در آن روزها مانند اکنون هیچ نگرانی برای پانوراما وجود نداشت، اتاق های خدمتکاران در طبقه بالا قرار داشتند. وقتی به آپارتمان هیولا، به زیبایی نامش خیره می شوید، ممکن است حسادت کنید. شاید به این دلیل باشد که این آپارتمان نشان دهنده ظرافت و درجه یک دوره ساخت آن است.

اگر از کنار تارلاباشی عبور کنید…

اگر از کنار تارلاباشی عبور کردید، لطفاً کمی شجاعت نشان دهید و به خیابان های آن قدم بگذارید و کشف کنید که چه رازهایی را برای همه ظاهر نامرتبش پنهان می کند. اکتشافات شما هم شما را شگفت زده و هم هیجان زده می کند. به عنوان مثال، آیا می دانید که هم کلدانیان و هم ملکیان، که امروزه منحل شده اند، اینجا کلیسا دارند؟

کلیساهای Chealdean و Melkite (Saint Pantelemion) با اعتقادات کاتولیک در تلاش هستند تا علیرغم جامعه کاهش یافته و ظاهر کتک خورده خود همچنان پابرجا بمانند. دو کلیسای دیگر تارلاباشی که به فرقه های دیگر تعلق دارند، کلیسای ارتدکس یونانی "Saint Constation - Saint Helen" و کلیسای پروتستان ارمنی "Aynalı Çeşme" هستند. یک کشیش زن اداره کلیسای Aynalı Çeşme را بر عهده دارد، وضعیتی که ما به آن عادت نداریم. اگر چه جمعیت آن چندان زیاد نیست، اما به عنوان یکی از مهم ترین بخش های منطقه پذیرفته شده است.

برای اطلاع از تاریخچه منطقه تارلاباشی باید به سال 1535 برگردیم. ترلاباشی به دلیل استقرار سفیران نمایندگی های دیپلماتیک، کارگران و خادمان مردم شام و جامعه غیرمسلمان بی اوغلو شروع به تبدیل شدن به یک منطقه مسکونی کرد. . هنگامی که به تاریخ نزدیک خود نگاه می کنیم، متوجه می شویم که با تغییر ترکیب اجتماعی-فرهنگی خود، تارلاباشی یک منطقه سکونت گاه مطلوب نیست. از طریق "پروژه تحول شهری" منتظر ظاهری جوان است.

یک شاعر لهستانی در استانبول; آدام میکیویچ

آدام میکیویچ در سال 1855 برای سازماندهی نیروهای لهستانی که در جنگ کریمه می جنگند به استانبول فرستاده شد. اما او قبل از انجام ماموریت خود به دلیل یک بیماری همه گیر فوت کرد. خانه ای که آدام میزکیویچ زمانی در آن زندگی می کرد در نزدیکی کاسیمپاشا قرار دارد. این خانه که مدتی در آن زندگی کرده بود و آخرین نفس های خود را سپری کرده بود در سال 1955 به موزه تبدیل شد و در این موزه اسناد زندگی و اشعار وی، عکس ها و مجسمه های نیم تنه وی به نمایش گذاشته شده است. طبقه زیرزمین ساختمان به عنوان یک قبر نمادین برای شاعری که در واقع در کراکوف به خاک سپرده شده است، سازماندهی شده است.

• نام "تاتاولا" از "تا تاولا" یونانی مربوط به "بایر" گرفته شده است. پس از آتش سوزی بزرگ در سال 1929، نام منطقه "Kurtuluş" داده شد.

• یکی دیگر از کلیسای مهم کورتولوش، کلیسای ارتدکس یونانی آگیوس دیمیتریوس است. این کلیسا در میدان کورتولوش امروزی قرار دارد.

• کلیساهای کلدانی و ملکیتی (Saint Pantelemion) با اعتقادات کاتولیک در تلاش هستند تا علیرغم جامعه کاهش یافته و ظاهر کتک خورده خود همچنان پابرجا بمانند.

• خانه ای که آدام میزکیویچ زمانی زندگی می کرد در نزدیکی کاسیمپاشا قرار دارد. این خانه که مدتی در آن زندگی کرده بود و آخرین نفس خود را سپری کرده بود در سال 1955 به موزه تبدیل شد.