مکان های خاصی وجود دارد که باعث می شود فراموش کنید کجا و حتی چه زمانی هستید. شما فقط نمی توانید از جایی که ایستاده اید حرکت کنید، در مورد زمانی که در آن زندگی می کنید گیج شده اید: آیا در آینده هستید؟ یا در گذشته؟ "خیابان زمان های خوب قدیمی" - که معمولاً به عنوان شناخته می شود کوکورکوما- شما را به سفری خارج از زمان با طعم سردرگمی، سرگرمی، تاریخ و آینده دعوت می کند. اخیراً یک حرکت مداوم به مناطق مختلف وجود داشته است بی اوغلو. Asmalımescit، Galata و Tunel پس از افتتاح مغازه ها و کافه های جدید به مکان های دیدنی تبدیل شده اند. جمعیت متراکم قبلی که از مرکز فرهنگ فرانسه به اوداکول می‌رفتند و ناگهان ناپدید می‌شدند، اکنون به سمت منطقه تونل می‌روند. در کنار اینها نقاط ملاقات محبوبکوکورکوما همچنان نقش فرزند بالغ و فروتن این گروه را بر عهده دارد. او نیز مانند برادرانش با گذشت زمان با تغییراتی روبه‌رو می‌شود، اما به نظر می‌رسد خود زمان در اینجا به دلیل فضای متواضعش منجمد شده است. ما می خواستیم Cukurcuma را برای شما کشف کنیم.

کافی شاپ Iskeceli، Minyatur Deniz Eskisi و Cukurcuma Flea Market:

کافی شاپ ایسکلی

یک علامت سوال درست در لحظه ای ظاهر شد که ما وارد گالاتاسرای، سمت چپ، حمام شدیم و با عجله به خیابان های پشتی می رفتیم. به خاطر خدا این Cukurcuma کجا بود؟ ما که گیج شده بودیم به سمت مختار کوکورکوما حرکت کردیم. پس از یک جستجوی خسته کننده و ناامیدانه، از یک صاحب مغازه قدیمی پرسیدیم، بالاخره متوجه شدیم که کوکورکوما مختار ندارد. در واقع نام کوکورکوما متعلق به خیابانی بود که ادامه داشت پرا قبل از شیرجه به سمت اسلحه خانه. با گذشت زمان، منطقه بین فیروزاگا، گالاتاسرای و توپانه شروع به نامگذاری کرد Cukurcuma. به محض اینکه وارد شدیم خیابان کوکورکوما درست در سمت راست قرن شانزدهم مسجد کوکورکوما - شاهکار از سینان معمار - به ما سلام کرد. در سراسر آن قرن 18 است فواره عمر آقا و در کنار چشمه قهوه خانه ایسکلی ظاهر شد. در هوای گرم جهنمی تابستان استانبول جای مناسب تری پیدا نمی کنید تا در سایه نفس های عمیق و خنک بکشید و از زیبایی های محله لذت ببرید. ما به قدم زدن در خیابان ادامه دادیم و البته اعلام کردیم که برای استراحت خیلی زود است. درست در سمت راست، مینیاتور دنیز اسکیسی ما را جذب کرد ویترین بسیار جذابی دارد و مغازه بوی دریا می دهد. هر نوع اشیاء عتیقه دریایی مانند لباس غواصی، تلسکوپ، جعبه های چوبی و قطب نما در اینجا موجود است. در ادامه این است بازار مخصوص فروش اشیاء ارزان قیمت یا دست دوم. در اینجا می‌توانید مبلمان چوبی صدها ساله، تلفن‌های مگنتو، ماشین‌های اسباب‌بازی حلبی و فرش‌های دست‌بافت را پیدا کنید. صاحب مغازه علی بیگ بوده است کوکورکوما به مدت 10 سال او می‌گوید: «اینجا هر از گاهی مغازه‌ها عوض می‌شوند» و می‌افزاید که تقاضا برای اجناس عتیقه مثل قدیم نیست و نمی‌توانست به راحتی قبل عتیقه پیدا کند. اما البته، همیشه قطعات منحصر به فردی وجود دارد که آنها را برای کلکسیونرها ذخیره می کنند. او به ما می گوید که بیشتر عتیقه معروف کلکسیونرها اغلب از او دیدن می کردند، اما او در مورد اعلام نکردن نام آنها سرسخت است.

بهترین قطعات عتیقه قبلاً از خانه های یونانی تهیه می شد. علی بیگ می گوید: «حتی یک سنجاق کهنه را هدر نمی دهند». اما این خانه ها در حال حاضر بسیار کمیاب هستند و اکثر صاحبان آنها قبلاً نقل مکان کرده اند. او از افت فروش و عدم دریافت قطعات خوب طی 3-4 سال گذشته شاکی است. از علی بیگ می خواهیم که جزییات این بازار را برای ما بیان کند. او می‌گوید: «امروزه به اندازه گذشته محبوب نیست. مدتی تعطیل بود و بعد از سه ماه پیش دوباره شروع به کار کرد اما هیچ وقت به تعداد مشتریان قبلی نرسید. از آنجایی که قیمت اجاره بسیار بالاست، فروشندگانی که قبلاً از حومه های دیگر می آمدند، دیگر به بازار دستفروشی نمی آیند. شروع به رفتن به تور می کنیم و از سمت بالا به سمت بالا می رویم بازار مخصوص فروش اشیاء ارزان قیمت یا دست دوم. با راه رفتن مستقیم به جلو، پشت سر گذاشتن مسجد در مرکز حومه شهر، در سمت چپ می بینیم هنرمند گالری Cukurcuma. این یکی از گالری های هنری فعال در این منطقه است. سپس به راست میپیچیم. این هست خیابان آلپاتلار. در سمت چپ مغازه هایی به نام وجود دارد عتیقه و Serif Ozkılıc Antika & Dekorasyon. سمت راست مغازه ای هست به نام مصطفی رایبیک آنتیکا. ما نگاهی به ماشین سنگ زنی و کوره های قدیمی می اندازیم. با داشتن چند سوال در ذهنمان زنگ خانه را می زنیم اما متاسفانه کسی جواب نمی دهد. کی گفته فرهنگ پس کوچه استانبول از بین رفته؟ با رفتن به تور خود در خیابان، معروف را ترک می کنیم اسری تورسوکوسو (ترشی فروشی) سمت راست پشت. با کشیدن یک نیم دایره به این سمت ما را به شلوغ ترین خیابان هدایت می کند کوکورکوما. این خیابان مفهوم کاملی از خواربار فروشی تا سبزی فروشی، از نانوایی تا کافی شاپ دارد. سپس دو مغازه عجیب و غریب که از نظر ظاهری با یکدیگر تفاوت دارند توجه ما را به خود جلب می کند. یکی نامیده می شود شام و دیگری نامیده می شود زمان تونلی. ما با عجله وارد می شویم شام. ملیح گلای صاحب مغازه از ما استقبال می کند. به محض ورود به مغازه، اشیای مختلفی که در قفسه‌ها آویزان شده‌اند، اطراف ما را گرفته‌اند. ما خیلی گیج شده ایم که به هر طرف نگاه کنیم. این حرفه از پدرش به ملیح گلای به ارث رسیده و 45 سال است که این حرفه را اداره می کند. "در این مغازه چه داری؟" ما میپرسیم. ملیح بیگ می گوید همه چیز داشت. تعداد زیادی زیور آلات، جواهرات، قفل های ترکیبی چند صد ساله، مهره هایی در کهربا، مجموعه بزرگی از مینیاتورهای اصلی. که در اروپا، عتیقه فروشان شعبه دارند. هر یک از آنها به طور جداگانه اشیاء مختلفی از کالاهای مکانیکی گرفته تا جواهرات، از سکه شناسی تا هنر پاپ را می فروشند. ملیح بیگ می گوید: «در ترکیه این کار به این صورت نیست. به خصوص از سال 1999، سکه و اشیای قیمتی بیشتر به فروش می رسد. او می افزاید: «متاسفانه اکنون دیگر مد نیست که یک قطعه عتیقه را در دست بگیرید تا عشق خود را ابراز کنید و از آن لذت ببرید. در درازمدت هیچ مجموعه داران جدیدی آموزش ندیده اند و این باعث ایجاد مشکل می شود.

یک ترک اگر تجارتش خوب پیش برود چه می کند؟

گردشگران نیز از این مکان ها بازدید می کنند مغازه ها خیلی اوقات. گردشگران بیشتر قطعات کوچکی را ترجیح می دهند که بتوانند در جیب خود بگذارند و به کشور خود ببرند. قبلاً آنها اقلام بزرگ‌تری مانند چاقوهای عتیقه و تپانچه می‌خریدند، اما پس از اینکه شرکت‌های هواپیمایی اجازه دادن به مسافران در دشت را با این اشیا را متوقف کردند، فروش آنها متوقف شد. ملیح بیگ می گوید کوکورکوما خودش به اندازه قدیمی است مسجد کوکورکوما. در آن زمان، مرکز آن بود مغازه های دست دوم. فقط محل اقامت بود پرا و یک قبرستان بزرگ در اطراف وجود داشت آکادمی نظامی و تقسیم مربع. یهودیان، ارمنی ها، یونانی ها و ترک ها با هم زندگی می کردند. گفتگوی ما ادامه دارد و او چنان شوخی شگفت انگیزی می کند که ما را به خنده می اندازد: اگر تجارت یک یهودی خوب پیش برود، او یک مغازه جدید باز می کند تا تجارت خود را بزرگ کند. اگر تجارت یک ارمنی خوب پیش برود، آشپزی بهتر را جایگزین می کند، اما اگر تجارت یک ترک خوب پیش برود چه اتفاقی می افتد؟ زنش را عوض می کند!»

یک ناقوس کلیسا در یک طرف، یک مسجد در طرف دیگر:

بعد از خوردن آخرین جرعه های چای ما سفارش داد از قهوه خانه زیر درخت انگور روبروی دکانی که ملیح بیگ به آن دعوت کرده بود، از مغازه بغلی دیدن می کنیم. این هست زمان تونلی ( تونل زمان ). در اینجا، اشیاء عجیب و غریب از دهه 60 و 70 به فروش می رسد. صاحب مغازه ایلکر بیگ به ما می گوید که در آنجا بوده است کوکورکوما چهار سال است که اقلام مختلف مانند ماسک گاز، ترازو با 10 عدد کوروس قدیمی، جعبه بیسکویت حلبی، همزن دستی آهنی، تلویزیون قابل حمل، زیور آلات دست ساز برای یخچال را با قیمت های بسیار مناسب می فروشد. ایلکر بی پس از کار در بخش تبلیغات و مجموعه آماتور بودن در حالی که از شغل خود راضی نبود تصمیم به افتتاح این مغازه گرفت. او ساکن بوده است کوکورکوما به مدت 3.5 سال او شروع می کند: «در اینجا در Cukurcuma تجارت بسیار محبوبی برای کالاهای دست دوم وجود دارد که 550 سال است که ادامه دارد. پرا نزدیکترین حومه به بی اوغلو است. اینجا مکانی اصیل و عرفانی است و توصیف آن آسان نیست. از یک طرف صدای زنگ کلیسا را ​​می شنوم و از طرف دیگر صدای زنگ کلیسا را ​​می شنوم اذان ( اذان مسلمین ). از آنجا که گالاتاسرای نزدیک به است سیهانگیر، این روش معمولا استفاده می شود. شما می توانید با ملاقات با افراد زیادی در اینجا خرید کنید. این خیابان نوعی خیابان پنهان است. ایلکر بی می گوید هنرمندان این خیابان را برای سرگردانی و عبور راحت تر می دانند.

ویتا می رود، یوفو می آید:

وقتی مغازه اش را باز کرد مورد تمسخر قرار گرفت. او را عجیب می‌دانستند و ظروف حلبی مارگارین و جعبه‌های حلبی کک را در خیابان معروفی می‌فروختند که معمولاً در آن شومینه، منقل و تنبر می‌فروختند. کسب و کاری که در اینجا اداره می شود البته با خرید و فروش عتیقه جات متفاوت است. اما برای او یک جعبه ظرف بیسکویت با نام تجاری اولکر به نوعی ارزشمندتر از یک قطعه عتیقه است. ایلکر بی گروه مشتریان خود را احساساتی‌تر از بقیه می‌بیند. او در سرگردان است استانبول و اشیاء مختلف را جمع آوری می کند. این وظیفه ماست که به دنبال گذشته بدویم. این اشیا مثل بچه های من هستند. وقتی کسی یک قطعه را می‌خرد، فکر می‌کنم همان‌قدر که من آن را دوست داشتم، مورد علاقه مشتری خواهد بود. سپس یک فرزند جدید از راه می رسد. ویتا می رود، یوفو می آید. اما مفهوم اصلی همیشه یکسان است.» ایلکر بیگ فکر می کند نفس تازه ای به این خیابان آورده است. آنها اخیراً مطالعه خاصی با شاعر انجام داده اند سونای آکین و یک فروشگاه مواد غذایی را در سونای آکینموزه اسباب بازی

شکوه گذشته:

ما استراحت خود را در پایان می دهیم تونل زمان و ما به تور خود ادامه می دهیم. درست در سمت چپ، ما به عمو Hızır مرد آشغال سلام می کنیم. درست کنار مغازه اش، خیابان فایک پسا شروع می شود. می دانیم که این نام توسط روزنامه نگار ایتالیایی به ارث رسیده است فرانچسکو دلا سودا. ساختمان های باشکوه دو طرف جاده را احاطه کرده اند. این ساختمان های قدیمی در ربع آخر قرن هجدهم ساخته شده اند. تزئینات سنگی آن نفس گیر است. ساختمان های سمت چپ با شکوه ترند. دلیل آن را جویا می شویم. در گذشته اشراف در سمت چپ و خدمتکاران در سمت راست زندگی می کردند. دلیل عدم تزیین در ساختار معماری بناهای سمت راست اکنون مشخص است. این خیابان فرعی پر از آتلیه است. در شماره 18 پیدا می کنیم A la Turca. پر از فرش های عتیقه، گلیم و اقلام بافته شده است. بدیهی است که روزی روزگاری این مکان روزهای بهتری را سپری می کرد که خریدها متراکم، سرزنده تر و رنگارنگ تر بود. اگر چه کوکورکوما این روزها را پشت سر گذاشت، هنوز هم دارد فرهنگ عتیقه از 550 سال. این مسیر، با ساختمان های قدیمی با داشتن سلیقه معماری خاص خود، مغازه‌های پر از اشیاء منحصر به فرد و خیابان‌های فرعی تاریخی، ثابت می‌کند که منحصر به فرد است و همانطور که هست زنده خواهد ماند.