ساخت تراموا در استانبول در نتیجه امتیاز اعطا شده به کوستانتین کاراپانو افندی محقق شد و اولین خط آن در سال 1871 با برگزاری مراسمی در Tophane بین آزاپکاپی و بشیکتاش افتتاح شد. در سال 1869 "قرارداد ساخت تراموا و تاسیسات در درسادت" به شرکت تراموای استانبولتوسط کاراپانو افندی به مدت 40 سال تاسیس شد. این شرکت در سال های بعد زمینه فعالیت خود را گسترش داد و از سال 1881 به بعد به درسادت معروف شد. شرکت تراموا.

یکی از اولین تراموای اسب کشی بین Azapkapı-Beşiktaş ایجاد شد و این خط بعدا به اورتاکوی زیبای ما سپس خطوط Eminönü-Aksaray، Aksaray-Yedikule و Aksaray-Topkapi با استفاده از 430 اسب در سال اول بهره برداری با 4.5 میلیون مسافر و 53 هزار لیر سود افتتاح شد. بعداً خطوط خیابان کبرستان-تپه باشی-تکسیم-پنگالتی-شیشلی، بایزید-شهزادباشی، فاتح-ادیرنکاپی-گالاتاسرای-تونل و امینونو-باهچکاپی از Voyvoda افتتاح شد.

تراموا در داخل شروع به کار کرد مرزهای امپراتوری عثمانی به دلیل توسعه های خود و زمین هایی که در آن دوران تصرف شد و بعدها در شهرهای بزرگ امپراتوری، ابتدا در تسالونیکی، سپس در دمشق، بغداد، ازمیر و قونیه تأسیس شد. در سال 1880، ایده ایستگاه ها و ایستگاه ها در تراموا آغاز شد. در جایی که مسافر قبلاً می خواست ایستاده بود که سرعتش را کم کرد. در سال 1883، یک خط تراموا در گالاتا، تپه‌باشی و Cadde-i Kebir (خیابان İstiklal) نصب شد، جایی که هنوز می‌توانیم ریل‌ها را در خیابان تکسیم ببینیم. در سال 1911، انبارهای تراموا بشیکتاش و شیشلی در سال 1912 افتتاح شد. با شروع جنگ بالکان در سال 1912، تمام اسب ها (430 اسب) متعلق به شرکت تراموا استانبول به قیمت 30 هزار لیر فروخته شده بود و استانبول نزدیک به یک سال بدون تراموا ماند. پس از شروع جنگ جهانی اول، دو سال بعد، حمل و نقل دوباره به مدت هشت ماه در استانبول متوقف شد.

استانبول-تراموا

در سال 1914، ترامواهای اسب‌کشی به دلیل فریادهایی که در خیابان‌ها به گوش می‌رسید تا به پیاده‌روها هشدار دهند که عقب‌نشینی کنند و راهی برای تراموا بدهند، مجبور شدند متوقف شوند. بدین ترتیب ماجراجویی تراموا 45 سال به طول انجامید و به پایان رسید. در سال 1913، اولین نیروگاه ترکیه در Silahtarağa با اعطای اولین پیش نویس به شبکه تراموا در سال 1914 به تجارت واگن برقی تبدیل شد. در سال 1933، با دستور مستقیم آتاتورک برای جشن های دهمین سالگرد جمهوری، تراموا و اتوبوس شروع به کار کردند. سفر در استانبول (320 تراموا + 4 اتوبوس) به طور کامل سرویس شد. کارخانه تراموا در سال 1939 ملی شد و به آن متصل شد اداره کل از شرکت های IETT طبق قانون شماره 3645. ترامواهای برقی که به مدت پنجاه سال در دو طرف شهر خدمت می کردند به این دلیل که نمی توانستند با سرعت روزافزون شهر در سمت اروپایی هماهنگی داشته باشند.
در سال 1961 طرف آناتولی با ناراحتی از مسافران خداحافظی کرد و ترولی‌بوس‌ها به جای آن فعال شدند.

در سال 1989 پس از مرمت برخی از واگن های قدیمی از تراموا قدیمی در موزه، تراموا برقی برای اهداف نوستالژیک به عنوان یک خط نمادین وارد خدمت شد. در خیابان استقلال واقع شده است مناسب ترین مکان برای نمادی مانند آن. با این اوصاف، تراموا نوستالژیک مانند قدیم در خط تکسیم-تونل شروع به کار کرد. نماینده فعلی است و نمونه زنده ترامواهای الکتریکی، روزانه 2,500 مسافر در خط 1,870 متری بین تکسیم و تونل جابجا می شود. نه تنها خیابان استقلال و ترکیه به یک نماد تبدیل شده است. اما همچنین واگن قدیمی قرمز و سفید به نمادی مهم برای تقسیم نیز تبدیل شد.

ساعات کار تراموا نوستالژیک:

روزهای کاری و شنبه ها: 07:00 الی 22:45

یکشنبه ها: 07:30 الی 22:45